بررسی‌ها نشان داده است سن، میزان فعالیت فیزیکی و بافت رباط ترمیم شده، بر احتمال پارگی مجدد ACL تاثیر گذارند.
به گزارش کمیته پزشکی ورزشی هنر رزمی(انجمن) ساواته ایران، پاره شدن و آسیب دیدن رباط صلیبی زانو، مشکلی شایع در بین ورزشکاران است. تحقیقات انجام شده نشان می‌دهند آگاهی‌های بیشتر درباره شرایط بیمار می‌تواند فاکتورهای خطرناک را مشخص کند و احتمال پارگی ACL را کاهش دهد.
فاکتورهایی از جمله سن، میزان فعالیت فیزیکی و نوع بافت به کار رفته در رباط ترمیم شده ، بر احتمال پارگی مجدد تاثیرگذار است؛ با کمی آگاهی بیشتر درباره فاکتورهای خطرساز می‌توان احتمال پارگی مجدد را کاهش داد.
در این بررسی‌ها دو هزار و 695 بیمار مورد بررسی قرار گرفتند. همه این بیماران یک بار قبلا ACL خود را بازسازی کرده بودند. سن، نوع بافت ACL ، میزان ورزش کردن بعد از جراحی، جنسیت، سیگار کشیدن و غیره درباره این افراد بررسی شد. حدودا 4.3 درصد افراد دچار پارگی درباره ACL در همان رباط قبلی شدند و 3.6 درصد در طرف دیگر دچار پارگی شدند. با بالا رفتن سن افراد به ازای هر سال، 9 درصد از میزان احتمال پاره شدن ACL در همان طرف قبل کاسته می‌شود. این در حالی است که با بالا رفتن سن به ازای هر سال چهار درصد از احتمال پارگی ACL در طرف دیگر کاسته می‌شود.
نتایج این مطالعات نشان داد سن پایین‌تر، میزان فعالیت بیشتر در زمان آسیب دیدگی و بافت پیوند زده از شخص دیگر، باعث افزایش احتمال پارگی دوباره ACL طی دو سال می‌شود. پزشکان باید بیماران را از این شرایط آگاه کنند و با کنترل این فاکتورها، احتمال پارگی مجدد ACL را کاهش دهند.
